Haftalar önce dernek üylerimiz ve ailelerimizle birlikte Edirme’yi gezip görmek ve  Edirne’de oynanacak maç seyretmek için plan yapmıştık. Maç Ocak ayında, soğuk fakat açık bir havaya denk geldi.

Ulubeyliler Dernek Başkanımız Nuray Andaç, Başkan yardımcımız Fatma Andaç, Kardeşleri Benay hanfendi, kardeşim Ordusporlular derneği başkan yardımcımız Ahmet Yılmaz, Serkan Özgül, Şevket Türker, Ümit Bey, eşim ve ben sabahın ilk saatlerinde yola çıktık.  Aynı dakikalarda Ordusporlular derneği başkan yardımcımız Ömer Kaya ve ailesi, Gebze Ordulular Derneği yönetim kurulu üyesi Davut Memuk ve ailesi Anadolu yakasından ayrı ayrı araçlarıyla yola çıktı. Ömer Kaya farklı bir izledi. Aynı rotayı takip eden Davut Memuk ve ailesiyle saat 10 gibi Edirne’ye yakın bir park alanında -2 derecede 13 kişi hanımların hazırladığı poğaça, börek, kek ve tost ile önceden hazırladığımız sıcak çaylarımızı içtik.

 Saat 11 gibi Edirne’deydik. Selimiye Cami ilk uğrak noktamız oldu. Restorasyon sebebiyle çok küçük bir kısmı ziyarete açıktı. Sanırım, Mimar Koca Sinan’ın şaheserinin  ihtişamını anlamak için bu kesit bile yeterli olur.

İkinci durağımız Edirne Ulu(Eski) Cami oldu. Aklımızı ilk gelen ve dikkatimizi çeken  Bursa Ulu Cami ile olan benzerliğiydi. Fetret devri yıllarında yapılmış güzel bir ibadet yeri. Davut Memuk herhalde akustuğini merak etmiş olmalı ki, bir aşr-ı şerif okudu. Bu caminin mihrabına yapıldığı yıllarda Kabe’den düşen bir taş monte edilmiş. Bunu da mihrabın sağ tarafına Osmanlıca olarak not etmişler.

Üçüncü durağımız Ali Paşa Çarşısı’nda ayakkabıdan, elbiseye, hediyelik eşyaya, helvacı ve tatlıcılara uzanan dükkan formlarına rastladık. Küçük alışverişlerimiz yaptık.

Maç saatinin yaklaşması üzerine Edirne ciğer tavamızı yiyerek stadın yolunu tuttuk.

MAÇTAN NOTLAR

Edirne stadı bakımda olduğu için maçlar merkeze 2 km uzaklıktaki Tunca Stadına oynanıyormuş. Maçın oynanacağı Tunca Spor tesisleri sentetik çimle kaplı, bizim Ordu’daki Karşıyaka Spor tesislerimiz gibi bir yer. Portatif, üstü kapalı tek  tribünleri var. Misafir takım taraftarları için kale arkası korner çizgisine yakın 96 koltuklu kümes gibi bir tribün yapılmış. Seyir zevkinin hiç olmadığı bu yerlerde profesyonel lig maçlarının yapılıyor olması çok garip, bir an önce bu ligden üst liglere çıkmalıyız.

Kadınlı, çocuklu, kendi imkanları ile İstanbul’dan gelen ellinin üzerinde taraftarın yanında Edirne’deki hemşehrilerimiz bize ayrılan yeri doldurdu. Açıkça söylemek gerekirse bu maç özelinde bu kadar ilgi beklemiyorduk. Hem hava soğuk, hem devre arası Edirnespor futbolcuları şehirden ayrılmış U19 ağırlıklı bir kadro ile sahaya çıkacaktı.

Orduspor 1967 için antrenman havasında bir karşılaşma oldu. Her iki takımda oyunu çirkinleştirmeden sahada mücadele etti. Orduspor 1967 maçı 4-0 kazandı. Maçın skoru iki denk takım oynasa bu olmazdı. Genç Edirnesporlu kardeşlerimizi maç öncesi ve sonrası tribüne çağırdık ve moral verdik. Cumhuriyetimizin emanet edildiği gençlere ve çocuklara daha çok güvenmeliyiz. Yedek kulübelerinde yaşlanan futbolcular, yerine sahaya çıkarılmalılar. Profesyoneller, takımı bıraktığında takımı omuzlamak için gençler aranıyor. Takım planlaması yapılırken bunlara da dikkat edilmeli.

SILA-İ RAHİM (Akraba ve yakınları ziyaret etme, hallerini ve hatırlarını sorma, gönüllerini alma anlamında bir İslam ahlâkı terimi.)

Ertesi günün işgünü olması sebebiyle başka gezi planı yapmadık. Fakat 2023 Aralık ayında büyük bir trafik kazasında yaralanan Fatsalı emekli öğretmen ve müdür Yusuf Hocamızı evinde ziyaret ettik. Şahsen tanımıyordum, bizi evine kahve içmeye davet etti. Birçok cerrahi müdahale sonucu hocamız sağlığına yeni yeni kavuşuyormuş sevindik. Birlikte, Ordusporumuzun eski günlerini yâd ettik. Tekrar gelmek üzere, serhat şehrimiz Edirne’den saat 17.30 gibi ayrıldık. Dönüşümüz daha kısa sürdü. Öyle ya, hem deplasmanda galip gelmiş, hem de 1puan farkıyla  lider dönmüştük.

Ordusporlular Dernek Başkanı - Mehmet Yılmaz